چهار بخش نماز

پیامبر (ص ) : بنیت الصلوة علی اربعة اسهم سهم منهااسباغ الوضوء، و سهم منها الرکوع و سهم منها السجود و سهم منها الخشوع

نماز برچهار بخش بنا شد: 1- گرفتن وضوی کامل . 2- رکوع . 3- سجود. 4- خشوع

( مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 265 )

حضور در عبادت

پیامبر (ص ) : اعبد الله کأنک تراه فان کنت لا تراه فانه یراک

عبادت کن خداوند تعالی را، چنانچه گویا او را می بینی ، و اگر تو او رانمی بینی او تو را می بیند

( نهج الفصاحه ، ص .65 سر الصلوة ، ص .26 مکارم الاخلاق ، ص 459 )

 حضور قلب

پیامبر (ص ) :اذا قام العبد الی الصلوة فکان هواه و قلبه الی الله تعالی انصرف کیوم ولدته امه

هنگامی که انسان برای نماز می ایستد، اگر همه توجه اش و قلبش به سوی  خدا باشد، در حالی  نمازش تمام می شود، که مثل روزی است که پاک به دنیا آمده

( محجة البیضاء، ج 1، ص 382 )

 محبت خداوند و محبت مؤمنین در دل

امام صادق (ع ) : لیس من مؤمن یقبل بقلبه فی صلوته الی الله الا اقبل الله الیه بوجهه و اقبل بقلوب المؤمنین الیه بالمحبة له بعد حب الله - عز و جل - ایاه

مومنی نیست که در نمازش با حضورقلب به خداوند توجه کند، مگر این که خداوند به او رو می کند، و بعد از محبت خداوند عز و جل در دل ، قلوب مومنین را به سوی او متوجه می کند

( مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 265 )

آخرین نماز

پیامبر (ص ) : صل صلوة مودع تری انک لا تصلی بعد ما صلوة ابدا

آنچنان نماز بگزار که گویی آخرین نماز توست و دیگر هرگز نمازی  نخواهی خواند

( بحار الانوار، ج ,84 ص 264 )

 نماز و تفکر

پیامبر (ص ) :رکعتان مقتصدتان فی تفکر خیر من قیام لیلة والقلب لاه

دو رکعت نماز همراه با تفکر و حضور قلب ارزشمندتر از یک شب زنده داری با دل سرگردان و بدون توجه است

( میزان الحکمه ، ج 5، ص .390 بحار الانوار، ج ,74 ص .82 مکارم الاخلاق ، ص 465 )

مانع خشوع

پیامبر (ص ) :رای النبی - صلی  الله علیه و اله - رجلا یعبث بلحیته فی صلاته فقال : "اما انه لو خشع قلبه لخشعت جوارحه"

پیامبر اکرم (ص )دیدند مردی در حال نماز با ریش خود بازی  می کند، فرمودند: "اگر قلب او خشوع می داشت قطعا همه اعضایش نیز خاشع می بود"

( میزان الحکمه ، ج 5، ص .386 بحار الانوار، ج ,84 ص 228 )

 دو رکعت با حضور قلب

پیامبر (ص ) :من صلی رکعتین و لم یحدث فیهمانفسه بشی ء من امور الدنیا غفر الله له ذنوبه

کسی  که دو رکعت نماز بخواند و درآن دو رکعت ، قلب خود را به چیزی از امور دنیا مشغول نکند، خداوند گناهانش رامی آمرزد

( بحار الانوار، ج ,84 ص 249 )

عارف به حق نماز

امام علی (ع ) :من اتی الصلاة عارفا بحقها غفر الله له

کسی که نماز به جا آورد در حالی که عارف به حق آن باشد، خداوند او را می آمرزد

 بحار الانوار، ج ,82 ص .207 تحف العقول ، ص 117

 نماز با توجه

پیامبر (ص ) : رکعة من عالم بالله خیر من الف رکعة من متجاهل

یک رکعت نماز کسی که متوجه خدا باشد، بهتر از هزار رکعت کسی  است که از خدا غافل باشد

( نهج الفصاحه ، ص 350 )

فقط یاد خدا در حال نماز

پیامبر (ص ) :من صلی صلوة لا یذکر فیها شیئا من امر الدنیا، لا یسئل الله شیئا، الا اعطاه

کسی که نماز می خواند، در حال نماز هیچ چیز از امور دنیایی به یادش نیاید (فقط خداوند در نظرش باشد)، در این صورت هرچیزی از خداوند بخواهد، به او عطا می کند

( مستدرک الوسائل ، ج 1، ص 265 )

سه بار غافل شدن در نماز

امام صادق (ع ) : اذا قام العبد الی  الصلاة اقبل الله - عز و جل - علیه بوجهه فلا یزال مقبلا علیه حتی یلتفت ثلاث مرات فاذاالتفت ثلاث مرات اعرض عنه

وقتی بنده به نماز ایستاد خداوند متعال به او توجه می کند و توجهش را از او قطع نمی کند تا موقعی که سه مرتبه از یاد خدا غافل گردد،در این هنگام  خداوند سبحان نیز از او اعراض خواهد کرد

( بحار الانوار، ج ,84 ص 241 )

 لازمه غرق در نماز شناخت کامل خداوند است

امام سجاد (ع ) : قلت لابی عبد الله - علیه السلام - : انی رایت علی بن الحسین اذا قام الی الصلوة غشی لونه لون اخر، فقال لی : والله ان علی بن الحسین کان یعرف الذی یقوم بین یدیه

امام سجاد (ع ) را دیدم که هنگامی که به نماز ایستاد، چهره اش را رنگی  دیگر پوشاند.امام صادق (ع ) به من فرمود: "به خدا قسم ، علی بن الحسین (ع ) کسی را که برای اونماز می کرد، می شناخت"

( علل الشرایع ، ص ,88 به نقل از وسائل الشیعه ، ج 4،ص 685 )

 آن مقدار از نماز بالا می رود

امام صادق (ع ) :ان العبد لترفع له من صلاته نصفها او ثلثها او ربعها او خمسها و ما یرفع له الا ما اقبل علیه بقلبه

همانااز نماز بنده نصفش یا یک سوم ، یا یک چهارم ، یا یک پنجم برای او بالا می رود، وآن مقداری که از نماز حضور قلب داشته باشد، بالا می رود

( بحار الانوار، ج ,84 ص 238 )

توجه به نماز

پیامبر (ص ) :ان العبد لیصلی الصلاة لا یکتب له سدسها و لاعشرها، و انما یکتب للعبد من صلاته ما عقل منها

به درستی بنده نماز می خواندبرای او، نه یک ششم آن و نه یک دهم آن نوشته نمی شود، جز این نیست که برای بنده از نمازش آن مقدار نوشته می شود که به آن توجه کرده است

( بحار الانوار، ج ,84 ص .237 اصول وافی ، ج 2، ص 105

<-PollName->